Աշխարհում ամենագեղեցիկ, ամենաուժեղ բանը սերն է։ Սիրուց սկսվում է և սիրո բացակայությունով ավարտվում է ամեն ինչ։
Բիբլիայում առաջին սերը ոչ թե տղամարդու ու կնոջ միջև սերն է, այլ՝ հոր ու որդու:
Աբրահամի ու Իսահակի՝ կասեն քրիստոնյաներն ու հուդայականները:
Աբրահամի ու Իսմայիլի, հղում անելով Ղուրանին, կհակաճառեն մահմեդականները։
Տղամարդու ու կնոջ միջև սերը, ի դեպ, Բիբլիայում նկարագրվում է շատ ավելի ուշ, երբ խոսք է գնում՝ Իսահակի ու Ռեբեկայի մասին։
Ծառն է բողբոջում ՝ սեր է։
Արդարությունն են պահում ՝ սեր է։
Վերջին ճիգերից աղոթք են բարձրացնում՝ սեր է, սեր է, սեր է։
Միշտ սարսափել եմ գիշերային զանգերից, գիշերային հյուրերից:
Բայց արդեն որերորդ օրն է, ինչ գիշերվա կեսին դուռս թակում են։
Թակում են ամենաիսկական մարդկային թակոցով, գինովցած մարդու թակոցով. Խասկի մայրիկն է՝ ինչ-որ ուտելիք է բերանը դրած եկել, որ վաղուց կաթից կտրված հիվանդ, շատ հիվանդ ձագին տեսնի։
Սեր է։
Ես էլ համընկել եմ նրանց հետ. ժամանակով եմ համընկել, տարածությամբ եմ համընկել :
Ինձանից մնում է միայն դուռը բացելը։
Արթուր ՀԱՄԲԱՐՁՈՒՄՅԱՆ